Het emiraat Koeweit دولة الكويت: The future is bright

Ondanks het invallen van de duisternis is het nog verzengend heet in deze woestijnstaat, omringd door het turquoise water van de Perzische Golf. Vanaf de internationale luchthaven voert de route via het stelsel van radiale ringwegen rond de miljoenenstad Koeweit-City en de Kuwait Free Trade Zone richting het Iraakse Basra, eveneens een miljoenenstad. Gelegen aan de uitlopers van het vroegere Mesopotamië, het land van de Eufraat en de Tigris die in Al-Basra uitmonden.

Koeweit is een klein, soeverein, olierijk emiraat op het Arabisch Schiereiland in Azië aan de kust van de Perzische Golf, grenzend aan Saoedi-Arabië in het zuiden en Irak in het noorden. Het land is meer dan twee keer zo klein als Nederland. De hoofdstad van het opulente Koeweit is het gelijknamige Koeweit (-Stad). In het uiterste zuiden bevindt zich het landbouwgebied Al-Wafra.

Koeweit staat bekend om oliewinning en woestijnvlaktes. De economie is vrijwel geheel gebaseerd op oliewinning. Hierdoor wist Koeweit zich te ontwikkelen tot een ‘super affluent society’, een land met een zeer hoog welvaartsniveau. Andere belangrijke industrietakken zijn scheepsbouw en ontzilting. Verder is de financiële sector van groot belang. Temperaturen boven 50 graden Celsius zijn niet uitzonderlijk. Daardoor heeft het land een schaarse flora en fauna. In de zomerperiode kunnen zandstormen optreden, veroorzaakt door de Shamalwind. Koeweit is het enige land ter wereld zonder water in de grond, maar het bezit ruim een vijfde deel van ’s-werelds olievoorraad. In Koeweit worden geen belastingen geheven. Het land behoort tot de Arabische Liga en de Gulf Cooperation Council, de Samenwerkingsraad van Arabische Golfstaten.

Vanaf de achtste eeuw maakte Koeweit deel uit van het Abbasidenrijk. In de zestiende eeuw werd het onderdeel van het Ottomaanse Rijk en kreeg het steeds meer autonomie. In 1899 werd het een Brits protectoraat en het duurde tot 1961 voor Koeweit onafhankelijk werd. In die tijd was al bekend dat Koeweit door de ontdekking van olie een rijk land was. Door de toestroom van gastarbeiders steeg het bevolkingsaantal van enkele tienduizenden naar ongeveer vier miljoen.

Koeweit beschikt niet over spoorverbindingen en rivieren zijn er evenmin. Het wegennet is echter goed ontwikkeld. Gezien de omvang van het land en het feit dat er maar één stedelijke agglomeratie is, heeft het land een bijzonder groot snelwegennet van 525 kilometer. De hoofdstad Kuwait City heeft een radiale structuur met 7 ringwegen. Er loopt één snelweg naar Basra in Irak. Twee lopen naar Saudi-Arabië, respectievelijk naar Dhahran en Hafar. Langs de oostkust lopen twee snelwegen vanuit Kuwait City richting de Saudische grens, die halverwege samenkomen. Het grootste verkeersproject is de aanleg van de 34 kilometer lange Sheikh Jaber Al Ahmed Sabah Causeway over de Kuwait Bay. Een probleem voor het wegverkeer zijn de frequent voorkomende stof- en zandstormen.

Het aantal inwoners van Koeweit bedraagt ruim vier miljoen, waarvan het grootste deel in de agglomeratie Koeweit-Stad woont. Arabieren maken circa 57 procent van de bevolking van Koeweit uit. Veel gastarbeiders zijn afkomstig uit Pakistan, India, Bangladesh, Nepal en de Filipijnen. Meer dan 85% van de inwoners van Koeweit is moslim, overwegend soennitisch. Circa 10 procent christen, vooral gastarbeiders uit de Filipijnen. Deze mogen hun geloof belijden, maar evangeliseren is streng verboden. Voor de eigen inwoners is het officieel verboden over te gaan tot een andere godsdienst. In 2012 werd er een wetsvoorstel ingediend dat het verbiedt andere dan islamitische gebedshuizen te bouwen. Alcohol en homoseksualiteit zijn verboden. Blijkens een recente publicatie van Bloomberg Businessweek lijdt 88 procent van de bevolking aan obesitas.

De Kuwait Towers (de ‘Watertorens’) zijn de bekendste bezienswaardigheid in Koeweit en uitgegroeid tot het belangrijkste icoon van het land. De drie slanke torens ten oosten van Koeweit-Stad symboliseren de economische groei van het ooit zo slaperige emiraat.

De Liberation Tower is het op één na hoogste gebouw in Koeweit en staat symbool voor de bevrijding van Irak in 1991. Met zijn hoogte van 372 meter is de toren 40 meter hoger dan de Eiffeltoren in Parijs. De bouw begon al eind jaren tachtig, van wat toen nog The Kuwait Telecommunications Tower zou gaan heten. De inval van Irak in 1990 legde de bouwwerkzaamheden echter stil. Na de bevrijding werd de bouw hervat en in 1996 kon Koeweit de telecommunicatietoren in gebruik nemen. Op een hoogte van 150 meter bevindt zich een ronddraaiend observatieplatform en een restaurant. De Liberation Tower heeft 18 liften, die tot snelste ter wereld behoren.

Koeweit-Stad beschikt over veel luxueuze shopping malls. Het prijsniveau in de alom aanwezige vestigingen van supermarktketens Carrefour, Gulfmart, Géant en LuLu Hypemarché ligt fors hoger dan in Nederland.

Ondanks de fabelachtige rijkdom van Koeweit ogen sommige delen van de hoofdstedelijke agglomeratie als Bombay. Investeringen in infrastructuur zijn te lang uitgebleven.

De Golfoorlog

Gedurende en na de Irak-Iranoorlog, die duurde van 1980 tot 1988, waren er conflicten gerezen tussen Irak en Koeweit. Irak had zware schulden aan Koeweit en andere landen vanwege de financiering van de oorlog. Ook betichtte Irak Koeweit ervan dat het de grens tussen de twee staten geschonden had, militaire installaties had gebouwd en oliebronnen had aangeboord aan de Iraakse zijde van de grens. De Koeweiti’s produceerden te veel olie (40 procent meer dan het door de OPEC voor Koeweit vastgestelde quotum) waardoor de prijs daalde en Irak inkomsten misliep.

Toen onderhandelingen tussen de beide staten op niets uitliepen, viel Irak op 2 augustus 1990 Koeweit binnen. Het Koeweitse leger kon slechts enkele uren symbolisch weerstand bieden. De aanval werd internationaal veroordeeld. Economische sancties tegen Irak volgden snel. De Amerikaanse president George H.W. Bush stuurde troepen naar Saoedi-Arabië, wat vanaf januari 1991 leidde tot een grondoorlog van een Amerikaanse coalitie om Koeweit te bevrijden. Operatie Desert Storm zou het grootste luchtoffensief uit de geschiedenis worden en het grootste grondoffensief sinds de Tweede Wereldoorlog.

De toekomst: New Kuwayt

Het tijdperk van fossiele brandstoffen, waaraan Koeweit zijn fabelachtige rijkdommen dankt, nadert over enkele decennia zijn einde. Het land heeft veel ambitieuze plannen voor de toekomst, welke tot uiting komen in de visie New Kuwait. Die is erop gericht om Koeweit tegen 2035 regionaal en internationaal te hebben getransformeerd tot een financieel- en handelsknooppunt dat aantrekkelijker is voor investeerders. Nu nog is het golfstaatje economisch voornamelijk afhankelijk van olieproductie, maar andere sectoren, zoals landbouw, worden steeds belangrijker. Net als andere Golfstaten richt Koeweit zich op de Water-Energy-Food nexus, het complexe netwerk aan connecties tussen water, energie en voedsel. De agenda van Koeweit blijft onverminderd ambitieus en de toekomst ziet er uit goed uit.

Erik J. Prins is econoom en eigenaar van Atlas Geopolitical Affairs, dat zich richt op achtergronden en analyses van de internationale verhoudingen op het snijvlak van wetenschap, politiek en journalistiek. Hij heeft een passie voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika.

Meer lezen?

Ja, ook in Koeweit is Tinder een ding

  • 16 apr 2019
  • Brigitte van de Pas

‘Zie ik eruit als een bank?’

  • 28 okt 2019
  • Brigitte van de Pas

Recente berichten

Recente reacties

    Archieven

    Categorieën

    Meta

    Deze website gebruikt cookies om uw ervaring te verbeteren. Door op de 'accepteer' knop of andere links in de site te klikken, geeft u aan hiermee akkoord te gaan.